Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Bonum liberi: misera orbitas. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Hunc vos beatum; Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?

An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Hoc tu nunc in illo probas. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit?

Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Sed ego in hoc resisto; Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Moriatur, inquit.

Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior; His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia.

At multis se probavit. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Miserum

hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Bork Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Duo Reges: constructio interrete. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Haec dicuntur inconstantissime. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Nihilo magis. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Urgent tamen et nihil remittunt. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Ego vero isti, inquam, permitto. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur.

Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Id Sextilius factum negabat. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Sed nonne

merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?

Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Quis Aristidem non mortuum diligit? Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.