Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.

Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Dicimus aliquem hilare vivere; Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?

Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Quid sequatur, quid repugnet, vident. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Non est

igitur summum malum dolor. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;

Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Hoc sic expositum dissimile est superiori. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Duo Reges: constructio interrete. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Sed quae tandem ista ratio est? Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Negare non possum. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem.

An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in

adoptionem D. Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur.

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; De vacuitate doloris eadem sententia erit. Nihil opus est exemplis hoc facere longius.