Sed fac ista esse non inportuna; Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Memini vero, inquam; Quo modo autem philosophus loquitur? Quis est tam dissimile homini. Sint ista Graecorum; Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Gerendus est mos, modo recte sentiat.

Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Esse enim, nisi eris, non potes. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Erat enim Polemonis. Paria sunt igitur. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Duo Reges: constructio interrete.

Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. Si quae forte-possumus. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Idemque diviserunt naturam hominis

in animum et corpus. Cyrenaici quidem non recusant; Quod totum contra est. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;

Quae cum dixisset, finem ille. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros.

Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Confecta res esset. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Ergo, inquit, tibi Q. Sed quod proximum fuit non vidit. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Quid Zeno? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Quid de Platone aut de Democrito loquar? Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Cur id non ita fit? Tum ille: Ain tandem? Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Dici enim nihil potest verius. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

Scaevolam M. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur,

luxuriae licentiam pollicetur. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;