Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Bork Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Non igitur bene. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Primum quid tu dicis breve? Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Si longus, levis dictata sunt. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Age sane, inquam. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?

Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quibusnam praeteritis? Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Quid de Pythagora? Nam de isto magna dissensio est. Si

enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.

Quod vestri non item. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quis Aristidem non mortuum diligit?

Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas;

Duo Reges: constructio interrete. Memini me adesse P. Sin aliud quid voles, postea.