Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Sed quae tandem ista ratio est? Bork Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum.

An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Non risu potius quam oratione eiciendum? Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Sed tamen intellego quid velit. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quid sequatur, quid repugnet, vident. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Bonum incolumis acies: misera caecitas. Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ille vero, si

insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Duo Reges: constructio interrete. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure.

Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus amicos quam se ipsos diligant. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Num quid tale Democritus? Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Sed quid sentiat, non videtis. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Haec dicuntur inconstantissime. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Non est igitur summum malum dolor. Polycratem Samium felicem appellabant.

Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Tollenda est atque

extrahenda radicitus. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Frater et T.