Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Itaque his sapiens semper vacabit. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia;

Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Sed haec in pueris; Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Si ista mala sunt, in quae potest incidere sapiens, sapientem esse non esse ad beate vivendum satis. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.

Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Quid Zeno? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?

An hoc usque quaque, aliter in vita? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Frater et T. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Sint modo partes vitae beatae. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Scisse enim te quis coarguere possit? Quasi ego id curem,

quid ille aiat aut neget.

Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Sumenda potius quam expetenda. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Duo Reges: constructio interrete. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.

Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.

Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Tuum credibile? Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Satis est ad hoc responsum. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.

Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Quis enim est, qui non videat

haec esse in natura rerum tria? Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.