Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Quod iam a me expectare noli.

At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Stoicos roga. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Sed ego in hoc resisto; Paria sunt igitur.

Suo genere perveniant ad extremum; Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Itaque ab his ordiamur. Quid ergo? Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;

Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Nam illud quidem adduci vix possum, ut

ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Venit ad extremum; Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Ille incendat? Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Duo Reges: constructio interrete. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.