Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat. Equidem e Cn. Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit;

Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Que Manilium, ab iisque M. Nunc agendum est subtilius. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Sed ille, ut dixi, vitiose. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.

Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.

Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Pauca mutat vel plura sane; Itaque contra est, ac dicitis; Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. An est aliquid per se ipsum

flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Dat enim intervalla et relaxat.

Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Suo genere perveniant ad extremum; Quod quidem iam fit etiam in Academia. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Duo Reges: constructio interrete. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt.

Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. An

eiusdem modi? An hoc usque quaque, aliter in vita? Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.