Ego vero isti, inquam, permitto. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Dat enim intervalla et relaxat. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;

Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.

A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Hoc mihi cum tuo fratre convenit.

Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Quae cum dixisset, finem ille. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Equidem, sed audistine modo de

Carneade? Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.

Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Si enim ad populum me vocas, eum. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Duo Reges: constructio interrete. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor.

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Cui Tubuli nomen odio non est? Respondeat totidem verbis. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.

Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus. Hoc

ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Esse enim, nisi eris, non potes. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.

At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Hoc non est positum in nostra actione. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.