Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Duo Reges: constructio interrete.

Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Bork Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi

faciendi Zenonis exponere. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Sedulo, inquam, faciam. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Bork Qualem igitur hominem natura inchoavit? Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Verum hoc idem saepe faciamus. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;

Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. At iam decimum annum in spelunca iacet. Si longus, levis dictata sunt. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Sed ille, ut dixi, vitiose. Sed haec in pueris; Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quare conare, quaeso.

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Hoc sic expositum dissimile est superiori.

Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Equidem e Cn. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Quonam modo? At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Paulum, cum regem Persem

captum adduceret, eodem flumine invectio? Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Bonum integritas corporis: misera debilitas. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Bork At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Itaque his sapiens semper vacabit. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.