Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; An hoc usque quaque, aliter in vita? Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?

Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.

Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Quo igitur, inquit, modo? Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.

Hoc positum in Phaedro a Platone

probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Odium autem et invidiam facile vitabis. Sed quod proximum fuit non vidit. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Vide, quaeso, rectumne sit. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.

Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit.

Nam quid possumus facere melius? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Apparet statim, quae sint

officia, quae actiones. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Falli igitur possumus.

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Duo Reges: constructio interrete. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse? Restinguet citius, si ardentem acceperit. Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?