Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Quis istud, quaeso, nesciebat? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Sed ego in hoc resisto; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; At certe gravius. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Quod iam a me expectare noli. At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.

Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Num quid tale Democritus? Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Nunc vides, quid faciat. Superiores tres erant, quae esse

possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.

Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Duo Reges: constructio interrete. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Deprehensus omnem poenam contemnet. Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-.

Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Graccho, eius fere, aequalí? Collatio igitur ista te nihil iuvat. Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut probari. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Sumenda potius quam expetenda.

Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Minime vero, inquit ille, consentit. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat?

Beatus sibi videtur esse moriens. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Quare ad ea primum, si videtur; Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.

Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Eaedem res maneant alio modo. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.