Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Duo Reges: constructio interrete. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Velut ego nunc moveor.

Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Erat enim res aperta. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Consequatur summas voluptates non modo parvo,

sed per me nihilo, si potest; Cur haec eadem Democritus?

Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Si longus, levis. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.

Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.

Hoc non est positum in nostra actione. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Utilitatis causa amicitia est quaesita. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;

Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Ut aliquid scire se gaudeant? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.