Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Sed ego in hoc resisto; Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. An tu me de L.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Duo Reges: constructio interrete. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Nam neque virtute retinetur ille in vita, nec iis, qui sine virtute sunt, mors est oppetenda.

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Ubi ut eam caperet aut quando? Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Itaque contra est, ac dicitis; Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec

quaesita voluptate. Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. An hoc usque quaque, aliter in vita? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.

At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Bork Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Eademne, quae restincta siti? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.

Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Quare ad ea primum, si videtur;

Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Pauca mutat vel plura sane; Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Erit enim mecum, si tecum erit. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. A mene tu?