Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Proclivi currit oratio. An potest cupiditas finiri? Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Duo Reges: constructio interrete.

Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Sed ad illum redeo. Cur, nisi quod turpis oratio est? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Minime vero istorum quidem, inquit.

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Neutrum vero, inquit ille. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;

Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere; At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.

Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Occultum

facinus esse potuerit, gaudebit; Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Venit ad extremum; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Ea possunt paria non esse. Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Est, ut dicis, inquam.

Beatus sibi videtur esse moriens. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Hoc non est positum in nostra actione. Sed residamus, inquit, si placet. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Quare conare, quaeso. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Eaedem res maneant alio modo. Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Quid de Platone aut de Democrito loquar? Sit enim idem caecus, debilis. Nobis Heracleotes ille Dionysius

flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.