Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima.

Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Tubulo putas dicere? Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Laboro autem non sine causa; Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum.

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Ea possunt paria non esse. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.

Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Torquatus, is qui consul cum Cn. Itaque contra est, ac dicitis; Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Quia, si

mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Sed quid sentiat, non videtis.

Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Urgent tamen et nihil remittunt. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Duo Reges: constructio interrete. Confecta res esset. Est, ut dicis, inquit; Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.

Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Eaedem res maneant alio modo. Que Manilium, ab iisque M. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Scisse enim te quis coarguere possit? An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? An tu me de L. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.