Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Primum divisit ineleganter; Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Quare attende, quaeso. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros.

Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Dici enim nihil potest verius.

Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Si enim ad populum me vocas, eum.

Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat?

An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.

Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Atque hoc loco

similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Duo Reges: constructio interrete. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.

Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Bork

An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.

Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Cur, nisi quod

turpis oratio est? An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.