Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.

Duo Reges: constructio interrete. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Bork Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Is es profecto tu. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Simul atque natum animal est, gaudet voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum. At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria

delectatus. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Bork Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Quare ad ea primum, si videtur; Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Hoc loco tenere se Triarius non potuit.

Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum? Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt.

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse?