Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.

Stoici scilicet. Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus? An hoc usque quaque, aliter in vita? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Summum a vobis bonum voluptas dicitur.

Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Inde igitur, inquit, ordiendum est. Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Suo genere perveniant ad extremum; Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Duo Reges: constructio interrete. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.

Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Quo studio Aristophanem putamus

aetatem in litteris duxisse? Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Praeteritis, inquit, gaudeo. Zenonem roges; Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat.

Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Quae cum dixisset, finem ille. Bork

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Bestiarum vero nullum iudicium puto. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.

Praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque vere: O Publi, o gurges, Galloni! es homo miser, inquit. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Qui convenit? Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate

tamquam in aqua ponitis. Nemo igitur esse beatus potest.

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant?